ای همه آرامشم... من آرومم

حالم خوبه آره دنیای فراموشی واسم خیلی جالبه گاهی آدم میتونه معتادبه موادیامشروب

بشه تابه این حالت برسه امامن باحرفهای توبه اینجارسیدم وفهمیدم ارزشش رونداشت

هرچندکه توقمارعشق باختم امادوست خوبی چون توودوستای خوبی چون تووخانواده

بالاتروباارزش ترازهرچیزی هستن...من وقتی دیدمش دیگه دل کندم مث یک میت که

چشاش بازبودتایکی بیادوببنده واسش ومن چشام بسته شدوقتی که آخرین بارکنارش بودم

اونجاآخرراه ودیدم اونجابی هیچ حرفی اززندگیش اززندگیم زده نشد

جایگاه خودم ودیدم توی قلبش دیدم باچشمان خودم که جانم میرفت ومن دیگه اون عاشق نبودم

اشک بریزم والتماس کنم من دیگه سردشدم همون لحظه میگن خاک واسه خانواده صاحب

عذاسرده راست میگن حتی واسه منی که حس میکردم مرده ام  همین که 7قدم ازم دورشد

ازهمه دلبستگی هاووابستگی هادل کندم

این دنیاروارزونی خودش میدم چون واسه اون تازه داره یه حس های جدیدشروع میشه مث

من که دنیام دنیای فراموشی ودفن خاطراتشه حالاداره بایکی دیگه این حس روتجربه میکنه

حالامیگذارم دنیاروتجربه کنه باعذاب وجدان ومن تنهاگذشت وفداکاری که واسش تونستم

بکنم deletکردن هرچی داره نزدم واینکه بذارم هرجورکه راحته زندگی کنه فقط اون چیزی که

باقی مونده تعهدمن بهش بودکه توسختی هاتنهاش نذارم وماههاقبل قول گرفتم اگه ازمن جداشدی

فقط تومشکلاتت میتونی رومن حساب کنی من رفیق سختی هات بودم وعشق وکیف وخوشی هات

باشه باهرکی که حال کردی ومیکنی

درسته روزگاربرخلاف آرزوهایمان گذشت اماقلب شکسته من که ازجوروستم توازت نگذشت

گذشته ام ازجلوچشام دارن ردمیشن آهسته توآروم ردشدی ازمن توروزهای غم وغصه نمیدونم

چطورشدکه کسی توقلبت اومدوجای منوپرکردواست اماتوبه هر۲تای ماخیانت کردی هر۲بیخبربودیم

که توداری بااحساسمون بازی میکردی!بگذریم...الان ازوجدانت بیخبرم اماچطوری میتونستی به قلب

شکستم جفاکنی چطوری راحتی الان باظلمت راحت داری زندگی میکنی چطوری تونستی

اینقدرراحت بدبشی!دیگه میدونم حتی مرگ من روی تواثرنمیذاره آخه تومنفعت خودت رودر

نظرگرفتی مث همیشه ومنم مث همیشه فریب خوردم مث همیشه توبردی!شایداگه عاشق

نبودم روزگارم این نمیشدکه توراحت بشکنی قلبمواگه عاشق نبودم دلبسته نبودم ازت بت

نمی ساختم مهربون نبودم هرگزغصه بعدازتووغم نمک نشناسیت ونمی خورم هرگزشکسته

نمیشدم!!!اون بلایی که نفرقبلی سرت آوردروتوسرمن خالی کردی ومن سپربلای توشدم نامهربون

آسون وداع کردم باهات ، با اینکه می مُـــردم برات…

آدما مثل عکس هستن ؛ 

زیادی که بزرگشون کنی ، 

کیفیتشون میاد پایین......

زیاااااااااااد بزرگت کردم

یاد گرفته ام که چگونه بی صدا بگریم

یاد گرفته ام که هق هق گریه هایم را با بالشم ..بی صدا کنم

تو نگرانم نشو !!

همه چیز را یاد گرفته ام !

یاد گرفته ام چگونه با تو باشم بی آنکه تو باشی !

یاد گرفته ام ...نفس بکشم بدون تو...و به یاد تو !

یاد گرفته ام که چگونه نبودنت را با رویای با تو بودن...

و جای خالی ات را با خاطرات با تو بودن پر کنم !

تو نگرانم نشو !!

همه چیز را یاد گرفته ام !

یاد گرفته ام که بی تو بخندم...

یاد گرفته ام بی تو گریه کنم...!

یاد گرفته ام که دیگر دل به کسی نبندم ...

و مهمتر از همه یاد گرفتم که با یادت زنده باشم و زندگی کنم !

اما هنوز یک چیز هست ...که یاد نگر فته ام ...

که چگونه...!

برای همیشه خاطراتت را از صفحه دلم پاک کنم ...

و نمی خواهم که هیچ وقت یاد بگیرم ....

تو نگرانم نشو !!

فراموش کردنت" را هیچ وقت یاد نخواهم گرفت

منتظرم نباش عزیز

 

خیال   برگشتنی   نیست   پشت   سر   من  آب  نریز

واسه    همیشه    من   میرم   منتظرم   نباش   عزیز

 

میخوام   برم   که   فکرتو   از  تو  سرم  دور  بکنم

دلم    نمیاد    که    برم    دلم   رو   مجبور   میکنم

 

پشت  سر  من  اشک  نریز  شگون  نداره  واسه من

برای    بدرقم    نیا    دارم   میرم   از   این   وطن

 

نگو  که  دوس  داشتن  من  فقط  واسه  تو بودو بس

نگو   که   واسه  موندنم   توی   دلت   امیدی  هس

 

گذشته رو  یادم   نیار   گذشته ها   گذشت  و  رفت

رفتنیا  یه  روز میرن  خاطره هاشون  میشه  سخت

 

سخت  میشه  از  یاد  ببریم  اون  همه  کارای  قدیم

گذشتن   از   همدیگرو   تو   زندگی   خوب   بلدیم


مثل    تموم    قصه ها    آخر    قصه   تلخ   میشه

تلاشمون   فایده    نداشت    تهش   رسیدن   نمیشه

 

میرم که خوشبخت شی گلم موندن من سودی نداشت

این   روزگار   لعنتی    داغتو    تو   دلم   گذاشت

 

بودن   من   تو   زندگیت   یه  اشتباه   بوده  همین

چشماتو  باز  کن و  ببین   فاصله ها  کردن  کمین

 

پل های   پشت   سرمو  پشت  سرت  خراب  بکن

برای  برگشتن   من  هی  شب  و روز  دعا  نکن

 

بزار  که  با  خیال  خوب  از  همدیگه  جدا  بشیم

بزار  که  از هر چی  غمه میون ماست رها بشیم

 

کاشکی  یه   روز  میفهمیدی   دلیل ِ  رفتن ِ  منو

اشکاتو   واسه   من   نریز  بهم  نگو  بمون  نرو


درو روی تو میبندم

 

دیگه   دلکندم   از عشقت  برو  بازم  خیانت  کن

چرا میترسی از رفتن  به عشق  تازه  عادت  کن

 

توکه راحت جدا میشی ازاین حسی که بین ماست

به  فکر  من  نباش دیگه دلم  یه عمریه  تنهاست

 

چقد  خوشحالی تو با اون  به عشق  تازه مینازی

تو   با   نابودی   دنیام   داری   دنیاتو  میسازی

 

داری  دنبال اون  میری  تو جاهایی که ما رفتیم

نگو  یادت دیگه  رفته  که  با هم  ما  کجا رفتیم

 

جلو   آیینه  وایمیستم   چقد   داغون شدم  بی تو

نه این تصویر من نیستش دیگه چشمام ندارن سو

 

لباسی رو که  دوس داشتی دیگه  هرگز نمیپوشم

با  چشمای  پراز اشکم  نمیخوام  با تو هم روشم


دیگه  شب ها  به  یاد   تو  روی  تختم نمیخوابم

یا  حتی  عکس  تو  دیگه  گرفتم  از  توی  قابم

 

دیگه   هرگز   نمیخندم   توی   قلبم   پر  خونه

نمیخوام  که  تو  برگردی  نمیگم  تو  بیا  خونه

 

واسه جبران کارامون نگو فرصت هنوزم هست

ته  جاده امیدی نیست رسیدیم ما به یک بن بست

 

دیگه  هرگز  نیار اسمم  تو رو  از تو دلم کندم

نمیخوام  عشقتو  دیگه   درو  روی  تو  میبندم