تازه فهمیدم چراروزتولدم وروز مردواست مهم نبود!

برای روز میلاد تن من، نمی خوام پیرهن شادی بپوشی به رسم عادت دیرینه حتی، برایم جام سرمستی بنوشی برای روز میلادم اگر تو، به فکر هدیه ای ارزنده هستی منو با خود ببر تا اوج خواستن، بگو با من که با من زنده هستی که من بی تو نه آغازم نه پایانم، تویی آغاز روز بودن من نذار پایان این احساس شیرین، بشه بی تو غم فرسودن من نمی خوام از گلهای سرخ و ابی، برایم تاج خوشبختی بیاری به ارزشهای ایثار محبت، به پایم اشک خوشحالی بباری بذار از داغی دستهای تنها، بگیره هرم گرما بستر من بذار با تو بسوزه جسم خستم، ببینی آتش و خاکستر من تو ای تنها نیاز زنده موندن، بکش دست نوازش بر سر من به تن کن پیرهنی رنگ محبت، اگه خواستی بیایی دیدن من که من بی تو نه آغازم نه پایانم....

چون مردیگه ای توزندگیت بود خواستی دل کسی دیگه روبدست بیاری بقیمت له کرذن من ازت متنفرم خاین! دعا کردم که تنها مال من شی, تو تعبیر قشنگ فال من شی, دعا کردم بدونی چشم به راتم, هنوز دلبسته بغض صداتم, اگر بازم دلت با دیگرونه, چشات دنبال از ما بهترونه , بزار با یاد تو دلخوش بمونم ,فقط دلتنگیات با من بمونه