ویروس بی مهری...

دبروزخواب تورادیدم خوابی که حقیقی ترازهرلحطه بودحقیقی ترازوجودزنده وحاظرخودت...خواب دیدم که باکسی که تورامیشناخت وعضوخانواده ات بود صحبت ازتوودلتنگی هاوعلاقه ام بتوکردم وباهاش تانزدیک خونه شما آمدم وبعدرفتم تااینکه حس کردم بایدبه عقب برگردم به امیدی که ببینمت ونگاهی برای آخرین باربه خانه شمابیندازم که تورادیدم که بالبخندی زیبابدنبالم آمدی نگاهت وحضورت چقدرحقیقی بودندانگارغمی نبوددروغ وخیانت وبی وفایی نبود...

آه وافسوس اینک ازلحظه ای که ازخواب برخواستم همه چیزرابازهم تباه وویران مصنوعی دیدم...

تونیستی امادلم بیش ازحدگرفته دلتنگی من بخاطرخیلی چیزهاست اماتوچه میفهمی دلتنگی

چیست تونمیدانی من سکوت کردم تاشکنجه هایت بیشترازاین قلب وروحم رانیازاردتامبتلابه دردتونشوم

تاویروس بی مهری و سردی وظلم وبیتفاوتی هایت به من سرایت نکند...میخواهم بهاری باشم وگرم !

بهاری بمیرم چون ندای آزادی که امثال

مث توفریادعاشقانه شان راخفه کردن...

من معنی دلتنگی راخیلی بیشترودورترهم تجربه کردم هنگامی که عزیزانی راازدست دادم که نبودشان درزندگی ام رانگذاشتم کسی احساس کندامابعضی دلتنگی هاهرروزتازه میشوندچون زخمی ناسوربردل!!!

درانتظارمعجزه  نیستم نمیخواهم بدانم کجایی وچه کارمیکنی حتماکسی هست که بیشترازمن برایش ارزش

قایلی هرچندکه این حق توست من بابهاری بهارم راگذراندم که هرگزتمام نمیشودکه هرگزخزان

نمیشودحتی اگربرگهای سبزش راامثالی چون تودزدیده باشندبازهم چون سروکمرخم نخواهدکرد...

خـــدایــــــــــا ...

از تــــو معــجـــــزه میخـــواهــــم.

مـعجـــــزه ای بــــــــزرگ در حـــد خـــــدا بـــودنــت!

تـــــو خـــود بــهــتـــر میـــــدانــــی.

مـعجـــــزه ای کــــه اشـک شـوقــــم را جـــاری کنـــــد...!!!

نــــاامــیـــــــد نـیستــــم...

فــقــط دلـــتنگــــــــم ...!