من روحی سرگردانم بلاتکلیف وخسته

احساس من بتویکی ازحقیفی ترین مواردعشقی دردنیابودوتومیدانی این حقیقت راکه شایدبرایت این همه احساس عذاب آوربودکه نمیتونستی پابپایم بیایی!!!امانمیدانم چگونه مرااحمق فرض کردی روزی که شروع به بی وفایی خیانت ونامردی کردی مانندموریانه آرام آرام ازدروغ خورده شدم امابازهم سازش کردم دیدم اون لحظه که خواستم اس ام اسی روکه روی گوشیت اومده بودروبخونم وتوچقدرترسیدی ورنگ عوض کردی!...!چقدرالتماست کردم وقسم دادمت چی شده وچه بودکه ازمن پنهون کردیش اماتوانگارنه انگار.

من برای اولین بارخواستم یک اس ام اس ازگوشیت بخونم وتوترسیدی ورنگ به رنگ شدی وکم کم شروع شددوران احساس بی اعتمادی هااماتلاش بیشترمن هم برای بدست آوردن دلت ادامه داشت شایدفکرمیکردم هنوزهم کم برایت گذاشتم...

بعدازرفتنت وترک کردن من گاهی میامدی وباحرفی پیامی زنگی مرابه هم میریختی بی آنکه یکباربپرسی برمن بعدتوچی گذشت دریغ ازدلداری دادنی آرامشی می آمدی ودفترعشق واحساس من رومینوشتی وپاکش میکردی انگاردل من بازیچه کودکانه چرکنویس مشقهایت بوددلی که میدانی مدتهاست یتیم بوده وشکستن دل یتیم چه عوابقی داردمیدانی یانه .

همدردمن هم پای روزگارانت شدم درسختی هاوغم وشادیت سپربلایت بودم توقع داشتم کمی بامن مهربانتربودی ودرکم میکردی نه اینکه بابی مهریت ترکم کنی خب مگرمن ازتوچه میخواستم...!ببین من تورافهمیدم وبه خواسته ات احترام گذاشتم پاپیچ نخواستن دلت نشدم نمیدانم چراتلاش کردی مرادک کنی سعیت راالان میفهمم که چطورتلاش کردی من دیگرنباشم خوب من نیستم پیشت الان راحتی بی من همه چیزروبراه است دیگرکسی هس مث من احمق لحظه به لحظه کنارت باشه ومراقبت باشه آره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ پس چرانمیگذاری وعده دیدارمان رابگذاریم روزحساب

نه تکلیفت بامن مشخص شدنه بادل خودت حالاهم راهی وجودداردکه بخاطرهمه بدیهایت ببخشمت...نه شک دارم توحتی برایت مهم باشسدکه من ازتومتنفرباشم بگوبدرک که نمی بخشی مگرمن چه کردم مگه بزوره اجبارکه نیس

آره عزیزم اجباری ندارم توکه الانشم راحتی من که توی زندگیت نیستم من تنهاباخیال توکمی زنده ام وکمی مرده ...

نقطه چین هایم راببین من هنوزهم ناتمام مانده ام وتومرادربلاتکلیفی کامل غذاب میدهی دربی تفاوتی محض سرگردانم کرده ای

ازپس شکستی که خورده ام نویسنده ای رمای غمناک شدم که هرسکانسش بوی نامردی میدهدوتماشاگران ومخاطبانش  هم چون من اسیردنیای نامردشدن

رفتی ومن تاقبل رفتنت تمام تلاشم رابرای داشتنت کردم اماوقتی که رفتی من هم رفتم ازدنیاازیادت چنان مرده متحرک هرکسی به من نزدیک شدچنان ازحال من ترسیدکه فراری شدمن زنده نیستم دیگرپس سراغ مرده ای متحرک رانگیرمن پوسیده ام سوخته ام نیامن زودتسلیم میشوم من زودمیمیرم اگرمیخواهی جهنمی رابرایم بپاکنی وهرباردرگناهی که نکرده مرابسوزانی واحیاکنی بدان من یقینن طاقت ندارم پوست من نازک است مث دلت ازجنس سنگ خارانیست...بگذارندیده بگویم نمیخواهمت حلالت نمیکنم وازت نمیگذرم نمیدانم شاید بادیدنت بازهم اسیرفریب نگاهت شوم...

مردی بودم که گریستم وتوتحمل اشکام رونداشتی وامامردانه اشکت رادرنیاوردخودبه قلبم زخم زدم امادلی ازتونرنجاندم من دراین عشق ضررکردم اماتوبعدازمن حتمابارت رابستی وباکسی هستی که قلبت میخواست واین گنجینه راکه محفوظ دردلم بودراازمن پس گرفتی وخرج کسان دیگرکردی...

 
 

 
وقتی خسته ام
وقتی کلافه ام
وقتی دلتنگم
بشقاب ها را نمی شکنم
شیشه ها را نمی شکنم
دلت را
و
غرورت را
نمی شکنم
زورم به تنها چیزی که می رسد . . .

این بغض لعنتی است .

ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺖ ﺍﮔﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﻩ ,
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺵ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﺒﻮﺩﻩ ,
ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﻬﺘر از تو ﭘﯿﺪﺍ ﻧﮑﺮﺩﻩ ...

سادگیِ مرا ببخش ، که خویش را تُو خوانده ام
برایِ برگشتنِ تُو ، به انتظار مانده ام

دوباره از صداقتم ، دامی برایِ من نساز !
از ابتدا دستِ تُو را ، در این قمار خوانده ام

«سادگیِ مرا ببخش»

می ترسم از بعضی آدم ها

آدم هایی که امروز دوستت دارند

و

فردا بدون هیچ توضیحی رهایت می کنند

آدم هایی که امروز پای درد دلت می نشینند

و

فردا بی رحمانه قضاوتت می کنند

آدم هایی که امروز لبخندشان را می بینی

و

فردا خشم و قهرشان

آدم هایی که امروز قدر شناس محبتت هستند

و

فردا طلبکار محبتت

آدم هایی که امروز با تعریف هایشان تو را به عرش می برند

و

فردا سخت بر زمینت می زنند

آدم هایی که مدام رنگ عوض می کنند

امروز سفید

فردا خاکستری

و

پس فردا سیاه

آدم هایی که فقط به ظاهر آدم هستن

چیزی هستن شبیه مداد رنگی های دوران بچگیمون

هر چه بخواهند می کشند و هر رنگ بخواهند می زنند...!!

حق الناس همیشه پول نیست!
گاهی " دل " است..
دلی که باید بدست می آوردیم و نیاوردیم..
دلی که باید می دادیم و ندادیم..
دلی که شکستیم و رها کردیم..
خدا از هر چه بگذرد از " حق الناس " نمی گذرد


غـروبـا میون هــفته بر سـر قـبر یه عاشـق
یـه جوون مـیاد مـیزاره گـلای سـرخ شـقایـق
بی صـدا میشکنه بغضش روی سـنـگ قبـر دلدار
اشک میریزه از دو چـشـمش مثل بارون وقت دیدار
زیر لب با گـریه مـیگه : مـهـربونم بی وفایـی
رفتی و نیـسـتی بدونی چـه جـگر سـوزه جـدایی
آخه من تو رو می خواستم اون نجـیـب خوب و پاک
اون صـدای مهـربون ، نه سـکــوت ســرد خــاک
تویی که نگاه پاکت مـرهـم زخـم دلــــم بـود
دیدنـت حـتی یه لـحــظه راه حـل مشکـلـم بود
تو که ریـشه کردی بـا من، توی خـاک بی قراری
تو که گفتی با جـدایی هـیـچ مـیونه ای نداری
پس چـرا تنهام گذاشـتی توی این فـصل ســیاهی
تو عـزیـزترینی اما یه رفیـق نــیـمه راهــی
داغ رفتنـت عـزیـزم خط کـشـیـد رو بـودن مـن
رفتی و دیگـه چـه فایده ناله و ضـجـّه و شیـون
تو سـفر کردی به خـورشـید ،رفتی اونور دقایق
منـو جا گذاشتی اینجا با دلی خـســته و عاشـق
نمـیـخـوام بی تو بمـونم ، بی تـو زندگی حرومــه
تو که پیش من نبـاشـی ، هـمـه چـی برام تمـومه
عاشـق خـسـته و تنها سـر گـذاشـت رو خاک نمناک
گفت جگر گـوشـه ی عـشـقو دادمـش دسـت توای خاک
نزاری تنها بمونـه ، هــمـدم چـشـم سـیـاش باش
شونه کن موهاشو آروم ، شـبا قصـه گو بـراش باش
و غـروب با اون غـرورش نتونسـت دووم بـیـــاره
پاکشـیـد از آسـمـون و جاشـو داد به یـک سـتاره
اون جــوون داغ دیـده با دلـی شـکـسـته از غـم
بوسـه زد رو خـاک یار و دور شد آهسـته و کم کم
ولی چند قدم که دور شد دوباره گـریه رو سـر داد
روشــــو بــر گــردونـــد و داد زد
بـه خـدا نـمــیـری از یاد...!ﮐﻨﮑﺎﺵ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﮑﻨﯿﺪ !!!
ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﮐﻨﺎﺭِ ﺍﻭ ﺁﺭﺍﻣﯽ, ﺩﯾﮕﺮ ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﺩﺍﺭﺩ ؟ ! ؟
ﺍﻭ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﺑﯽ ﺗﻮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ ... ؟
ﺍﮔﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺮ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺩﺭ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ؛ ﺗﻮ ﺍﻣﺮﻭﺯﺵ ﻧﻤﯽ ﺷﺪﯼ ...
ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﺣﺎﻻ ﮐﻨﺎﺭِ ﺗﻮﺳﺖ !!!
ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ، ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ...
ﺩﯾﮕﺮ ﻓﺪﺍﯼِ ﺳﺮِ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯾﺘﺎﻥ , ﻫﺮﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺒﻮﺩ ...
ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﯼ ؟
ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﭘﺎﯼِ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺖ ﺑﻤﺎﻥ،ﻏﺮﻭﺭﺵ ﺗﮑﯿﻪ ﮔﺎﻩِ ﺗﻮﺳﺖ ؟
ﺯﻧﺎﻧﻪ ﻏﺮﻭﺭﺵ ﺭﺍ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﮐﻦ !
ﻭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﺧﺎﻻ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﻨﺎﺭِ ﮐﺴﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﯼ ,
ﮐﻪ ﺑﯽ ﺩﻕ ﺩﻗﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﺎﺷﯽ



شازده کوچولو پرسید با غم از دست دادنش چطور کنار بیام؟

.

.

.

روباه جواب داد اول مطمئن شو به دست آورده بودیش بعد ..