نوشت سلام نفس در حالی که تازه به من شب بخیر گفته بود چه اشتباه تلخی..!

روزای سردرگمی شبهای بدون گریه گذشتن وتن من پوست انداخت ازبوی آغوشت ومن دیگرهیچ چیزندارم که یادتورادرمن زنده کندچزاندکی ازمغزم که نمیشودجراحی کردواونم رودربیارم تاخالی ازتوبشه ومقداری تکیه های شکسته دل که یادگاری های من تولحظات احمقانه عشق بتوبدست توهزارپاره گشتندوهرگوشه این شهرپخش وپلازیرپاروی درخت توی ایوان وکنارپنجره وکمی هم توی کافی شاپ سیب نه هنوزهم هست دارم میبینم توی تمام بازارهاپشت چراغ قرمزها اتافم گوشی ام وکامپیوترم حتی دانشگاهت ودرآخرمحل کارم...همه اینایک زمانی منوآزارمیدادن حتی وقتی شب توخواب دیدمت هم مث گذشته نبودوکمترناراحتی کشیدم امابدخواب شدم که این کابوس های لعنتی ویادهای بی هواچگونه سراغم رامیگیرندوقتی که میدانم توبهترین شرایط وبدترین شرایط زندگی ام تودرخواب شیرینت بودی وبامن همراه نبودی!!!اصلاتوتابحال ازمن غم وابرازناراحتی دیدی؟؟؟؟

تواین سالهاازمن جزلبخندچیزی دیگری دیدی که من باتمام وجودبعدازجدایی گریه امانم رالبخندم رابریدوداغونم کرد...کجارفت اون لبخندهاببین پیشانی ام راچروک وموهایم سفیدوچشمانم عینک دارشدن وایناروتوآخرین ملاقاتمون دیدی وبازهم نفهمیدی .......آه وافسوس ازاین دل خونم

آری یک مردهم میگریدبخاطراینکه کمرش شکسته وباورهاش تبدیل به سراب وتوهم شدم...

میدونی چی بیشتر آدم رو آزار میده؟ اینه که سر در گم باشی بین اینکه دوستت داشت وبهت خیانت کرد یا نه با اینکه حرفاش بوی دوست داشتن میداد اما بازم مطمئن نیستی و این اذیتت میکنه وبیشترازهمه اون که بهترین آدم روی زمین بود پس چرا؟؟؟؟؟؟؟؟اینجوری شد.

مغزم ، مغزم درد می کند از حرف زدن چقدر حرف زده ام ، چقدر در ذهنم حرف زده ام!بی نتیجه...اماباتمام این اوصاف این منم که عذاب وجدان ندارم فقط کمی حرف نگفته وپنهان ازخانواده ام که شایدهم همه میدانندوبرویم نمی آورندامامن بلاخره روزی به آنهاهم اعتراف خواهم کردتوبایدفکری بحال روزخودت کن که صخره ای سخت چون من داری...

زندگی ات سرشارآزکلک و2دوزه بازی بودکنارم بودی واماهم آغوش دلبری دیگر

چه دنیای ساکتی!!
دیگر صدای تپش قلبها غوغا نمیکند!!!
انگار که همه شکستند!!!!