نیاباران زمین جای قشنگی نیست

برگشتم

با یه دنیا حرف

اول از همه

سلام

سلامی تازه
پر از حرف های تازه
پر از نگاههای تازه
پر از حس های تازه
اومدم که بمونم
دیگه نمیرم
بر میگردم به این محیط ارام بخش گذشته ام
برگشتم که بمونم
اسمون دلم رو صاف کردم
و اومدم
..
اومدم که اگر دلم از این چرخ روزگار گرفت
بازم بیام اینجا درددل کنم
اومدم
با یه دنیا تجربه تازه
با یه نگاه تازه به اسمون دلم
پر از نور و زیبایی

سال نوروبهتون تبریک میگم امیدوارم همتون به آرزوهاتون برسید

سال وفال ومال وحال واصل ونسل وتخت وبخت         بادت اندر شهریاری   برقرار    و  بردوام   

سال خرم   فال نیکو    مال وافر    حال خوش           اصل ثابت نسل باقی تخت عالی بخت رام

عزیزم ...عیدت مبارک میتونه هرکسی باشه شایدم همتون من ارادت دارم به همه دوستان پس اسم خودتون روجای نفطه چین بذارید.

تو رفاقت از همه چیزمون گذشتیم,اونقدر گذشتیم که حالا فقط شدیم گذشته دیگرون...!
تو رفاقت همه چیز گذاشتیم,انقد گذاشتیم تا گذاشتنمون کنار..!

سلامتی همتون که بامرام وعاشق ووفادارید

میخوام ازحال وهوای اون روزابگم ومقایسه کنم باامروزم.

توی این چندسال که درگیرعشق بی هوده بودم هرگزمسافرت نرفتم بخاطراینکه عشقم حس نکنه به فکرتفریح خودمم وهمیشه خودم ومحدودش کردم هرچندکه اون مث من نبودوبه همه عشق وحالش میرسیدومن فقط یه چشم انتظاراحمق!!

اماالان دیگه خودمم وخودم وبی خیال همه چی وای که راحت شدم اززندان عشق  یکطرفه ام نسبت یه تو

روزاول فروردین رفتم لب ساحل وواسه همتون دعاکردم واسه اینکه هرچی تلخی دارین دریابشوره وباخودش ببره که بارون هم شروع به بارش کردومن زیربارون خیس شدم ازفراموشی های کودکانه عشقی نافرجام وفهمیدم هرگزکسی بهترازمن نمیتونه

اینقدراحمق باشه به کسی دل ببنده که روزی اگه همه دنیامیومدندومیگفتن بده باورنمی کرد...

خودم بزرگش کردم وخودم پروبالش دادم امادوستی انسان وگرگ تقریبامحال است ومن خواستم تورارام کنم امانشد...

لب ساحل وقتی به پرنده هاغذامیدادم یادتوافتادم که آنان هم مث توتاوقتی بطرفشون دست درازمیکنی که مقداری غذادهی میخورندامادریک قدمی ات شخص دیگری بازدست درازکردوپرنده هابطرفش رفتندوبازآنطرف وآنطرف ... جالبیش این است که پرندهای مهاجربودندوآزادبه هیج جایی تعلق نداشتندووابسته کسی یاچیزی نبودند...

شکست عشقی ممکن است برای من تلخ وویران کننده بودامادنیای من ادامه داره من به بی توبودن عادت دیرینه کردم به اینکه نباشی به اینکه گاهی به توفکرنمیکنم هم عادت کردم واصلابهت فکرنمی کنم مگرلحظاتی خاص...

روز3نوروزبه من اس ام اس تبریک عیدرودادی امامن جوابت راندادم.ندادم نه اینکه غروری دارم نه فقط بخاطراینکه بفهمی برای من دیگه وجودنداری ومن خوشحالم ازاینکه این قدرت ودارم ومیتونم مقاومت کنم ومیدونم میتونم که تنفرم روبهت علنی کنم

خنده ام میگیردازاینکه بی آنکه بفهمی وبدانی وبپرسی که چه برسردل داغونم آوردی مینویسی خوبی هایت رافراموش نمیکنم مینویسی به فکرمیکنی!!!همه اش ارزانی خودت من تویی که زحالم بی خبری رانمیخواهم!تویامرابه بازی گرفته ای ویامعنی واژه ات رانمی فهمی...همیشه همینطوربودی ومن ازت متنفرم متنفر